ေပးလွဴျခင္း - Giving

Giving hand

၁။ လူျမင္ေအာင္ မေပးပါနဲ႔။ လူျမင္ေတာ႔ လူက ေလးစားမယ္၊ အထင္ႀကီးမယ္။ အဲဒီအက်ိဳးရၿပီျဖစ္လို႔၊ ဘုရားက ဘာမွ ထပ္မေပးေတာ႔ဘူး။

`လူမ်ားတို႔ ျမင္ေစျခင္းငွါ ကိုယ္သီလအက်င့္ကို သူ႔ေရွ႕ေမွာက္၌ မက်င္႔မည့္အေၾကာင္း သတိျပဳၾကေလာ႔။ သို႔မဟုတ္ ေကာင္းကင္ဘံု၌ ရွိေတာ္မူေသာ သင္တို႔အဘထံမွ အက်ိဳးကို မရၾက။ ထို႔ေၾကာင္႔ သင္သည္ အလွဴဒါနကို ေပးေသာအခါလွ်ိဳ႕၀ွက္ေသာသူတို႔သည္ လူမ်ားအခ်ီးအမြမ္းကို ခံလို၍ ပြဲသဘင္ လမ္းခရီး၌ မိမိတို႔ေရွ႕မွာ တံပိုးခရာ မွဳတ္ေစသည့္နည္းတူ မျပဳႏွင့္။ ငါအမွန္ဆိုသည္ကား၊ ထိုသူတို႔သည္ မိမိတို႔အက်ိဳးကို ရၾကၿပီ။ သင္သည္အလွဴဒါနကို ေပးေသာအခါ ေပးေၾကာင္းကို မထင္ရွားေစျခင္းငွါ၊ လက္ယာလက္ ျပဳသည့္အမွဳကို လက္၀ဲလက္မွ် မသိေစႏွင့္။- မထင္ရွားေသာအရာကို ျမင္ေတာ္မူေသာ သင္၏အဘသည္ အက်ိဳးကို ထင္ရွားစြာ ေပးေတာ္မူလတံ့။ ´မႆဲ ၆း ၁- ၄။

၂။ မႏွေျမာနဲ႔၊ ေစတနာထားပါ။

`လူတိုင္း ကိုယ့္အလိုအေလ်ာက္ လွဴရ၏။ ႏွေျမာေသာစိတ္ႏွင့္ မလွဴရ။ မလွဴပဲ မေနရဟု စိတ္ထင္ႏွင့္ မလွဴရ။ အေၾကာင္းမူကား ေစတနာစိတ္ႏွင့္ လွဴေသာသူကိုသာ ဘုရားသခင္ ႏွစ္သက္ေတာ္မူ၏။´ ၂ေကာ ၉း ၇။

၃။ ပိုပိုသာသာ ေပးပါ။

`သူတပါးအား ေပးၾကေလာ႔။ ေပးလွ်င္ သူတပါးသည္ သင္တို႔အား ေပးၾကလိမ္႔မည္။ အမွန္ျခင္ရံုမွ်မက၊ သိပ္ႏွက္လ်က္၊ လွဳပ္လ်က္၊ လွ်ံလ်က္ရွိျခင္းႏွင့္ သင္တို႔ရင္ခြင္၌ ေပးၾကလိမ့္မည္။ အေၾကာင္းမူကား အၾကင္ခ်ိန္ တင္းပမာဏႏွင့္ သင္တို႔သည္ သူတပါးအားေပး၏။ ထိုပမာဏအတိုင္း ကိုယ္ခံရၾကမည္။ ´ လုကာ ၆း ၃၈။

၄။ ဆင္ျခင္ညဏ္နဲ႔ ေပးပါ။

`ဘာသာေရး အေဆာက္အဦးေတြက ခမ္းနားေနၿပီး၊ ဘာသာ၀င္ေတြရဲ႕ ဘ၀ေတြက ႏြမ္းပါးေနၿပီဆိုရင္၊ အဲဒါ အေမွာင္ဖုန္းေနၿပီ´ ဆိုတဲ႔ စကားဟာ သိပ္မွန္ပါတယ္။ ႏြမ္းပါးတဲ႔သူေတြကို ေပးပါ။ ဘုရားက အေဆာက္အဦးေတြကို မမက္ဘူး။ လူေတြကို ခ်စ္တာပါ။

၅။ ျမင့္ျမတ္တဲ႔ စိတ္နဲ႔ ေပးပါ။

ကိုယ့္စိတ္နဲ႔ မကိုက္ညီတဲ႔ အျပဳအမူမ်ိဳး ရွိသူေတြကိုလည္း ေပးကမ္းကူညီပါ။ လူေကာင္းေတြက မေကာင္းတဲ႔လူကို ၾကည့္မရတတ္ဘူး။ အဲဒီေတာ႔ မေပးခ်င္ဘူး။ မကူညီခ်င္ဘူး။ ေပးကမ္း ကူညီမွန္း သိလို႔ ခဏ၊ ခဏ လာေတာင္းရင္လည္း မေပးခ်င္ၾကေတာ႔ဘူး။ တခါတေလ ညာေတာင္းခံရရင္ ေစတနာပ်က္ၿပီးဘယ္ေတာ႔မွ မကူညီခ်င္ေတာ႔ဘူး။ လူအမ်ားဟာ ဒီအဆင့္ထက္ ပိုမေကာင္းတတ္ၾကဘူး။ တခု သတိရရမွာက သူေကာင္းလို႔ ေပးတာမဟုတ္ဘူး။ ကိုယ့္မွာ စိတ္ေကာင္းႏွလံုးေကာင္း ရွိလို႔ ေပးတာ ဆိုတာပါပဲ။ `ေကာင္းကင္ဘံု၌ ရွိေတာ္မူေသာ သင္တို႔အဘသည္၊ ေကာင္းေသာသူ  မေကာင္းေသာသူတို႔အေပၚ၌ ကိုယ္ေတာ္၏ေနကို ထြက္ေစေတာ္မူ၏။ ေျဖာင့္မတ္ေသာသူ မေျဖာင့္မတ္ေသာသူတို႔အေပၚ၌ မိုးကိုရြာေစေတာ္မူ၏။ သင္တို႔အား ခ်စ္ေသာသူတို႔အားသာ ခ်စ္တုန္႔ျပဳလွ်င္ အဘယ္ေက်းဇူးတင္သနည္း။ အခြန္ခံသူတို႔ပင္ ဤမွ်ေလာက္ ျပဳၾကသည္မဟုတ္ေလာ။  - - - - - ထို႔ေၾကာင့္ ေကာင္းကင္ဘံု၌ ရွိေတာ္မူေသာ သင္တို႔အဘသည္ စံုလင္ေတာ္မူသည့္နည္းတူ သင္တို႔သည္လည္း စံုလင္ျခင္း ရွိၾကေလာ႔။´ မႆဲ ၅း ၄၅- ၄၈။  

ေပးကမ္းကူညီျခင္းရဲ႕ အက်ိဳး

၁။ ကိုယ္လိုရင္ ကူညီသူေပၚမယ္။

`ကရုဏာမရွိေသာသူသည္ ကရုဏာကို မခံရဘဲ၊ တရားစီရင္ျခင္းကို ခံရလိမ့္မည္။ ကရုဏာသည္ တရားစီရင္ျခင္းကို ေအာင္၍ ၀ါႂကြားတတ္၏။´ ယာ ၂း ၁၃။ သူမ်ားကို သနားတတ္မွ ကိုယ့္ကိုလည္း သနားမွာပါ။

၂။ ကိုယ့္မွအစ သားေျမးတိုင္ေအာင္ ေကာင္းစားမယ္။

`ေျဖာင့္မတ္ေသာသူသည္ စြန္႔ပစ္ျခင္းကို ခံရသည့္အေၾကာင္း၊ သူ၏သားေျမးတို႔သည္ ေတာင္း၍ စားရသည့္အေၾကာင္းကို ငါသည္ အသက္ပ်ိဳသည္ကာလမွစ၍ အိုသည့္တိုင္ေအာင္ မျမင္စဖူး။ - သူသည္ အစဥ္သနားေသာစိတ္ရွိသည္ႏွင့္၊ - သူတပါးတို႔အား ေခ်းငွါးတတ္သည္ျဖစ္၍၊ သူ၏ သားေျမးတို႔သည္ ေကာင္းႀကီးမဂၤလာကို ခံရၾက၏။´ ဆာလံက်မ္း ၃၇း ၂၅- ၂၆။

၃။ ဒီေလာကအရာေတြထက္ တည္ၿမဲတဲ႔ ေကာင္းကင္အရာေတြကို ပိုၿပီး စိတ္စြဲလန္း လာမယ္။

`သံေခ်း၊ ပိုးရြ ဖ်က္ဆီး၍ သူခိုးထြင္းေဖါက္ ခိုးယူရာ ေျမႀကီးေပၚမွာ ဘဏၭာကို မဆီးပူးၾကႏွင့္။  သံေခ်း၊ ပိုးရြ မဖ်က္ဆီး၍ သူခိုးမထြင္းမေဖါက္ မခိုးမယူရာ ေကာင္းကင္ဘံု၌ ဘဏၭာကို ဆီးပူးၾကေလာ႔။ အေၾကာင္းမူကား အၾကင္အရပ္၌ သင္တို႔၏ ဘဏၭာရွိ၏။ ထိုအရပ္သို႔ သင္တို႔၏ စိတ္ႏွလံုး ေရာက္တတ္၏။´ မႆဲ ၆း ၁၉- ၂၁။  

၄။ ေကာင္းကင္ဘံုမွာ မိတ္ေဆြမ်ားမယ္။

`သင္တို႔သည္ စုေတ့ေသာအခါ၊ အစဥ္အၿမဲတည္ေသာ ဗိမာန္၌ သင္တို႔ကို လက္ခံလတံ့ေသာ အေဆြရွိေစျခင္းငွါ မၿမဲေသာ ေလာကစည္းစိမ္ကို သံုးေဆာင္ၾကေလာ့။´  

၅။ ေကာင္းကင္မွာ ဆုလာဒ္ျပန္ရမယ္။

ဆင္းရဲတဲ႔သူကို ကူညီတာဟာ သူ႔ကို ဖန္ဆင္းတဲ႔ ဘုရားသခင္ကို ကူညီတာပါပဲ။ `အငယ္ဆံုးေသာသူတေယာက္အား ျပဳသမွ်အတိုင္း ငါ့ကို ျပဳၾကၿပီ။´ မႆဲ ၂၅း ၄၀။  စားစရာမရွိသူကို စားစရာ၊ အ၀တ္မရွိသူကို အ၀တ္အထည္နဲ႔ ေစာင္၊ မက်န္းမာသူကို ေဆး၀ါးနဲ႔ စားစရာ အဟာရ ေပးၾကရမွာပါ။ ဘုရားသခင္က ျပန္ဆပ္ေပးမွာပါ။ `ဤသူငယ္ တစံုတေယာက္အား ေရတခြက္ကိုမွ် ေပး၏။ ထိုသူသည္ အက်ိဳးကို မရဘဲ မေနရာ။´ မႆဲ ၁၀း ၄၂။