 |
| Dr. Elmer Towns |
အိန္ဒိယပြည် မီဇိုရမ်နိုးထမှု
ဝေလပြည်နယ်ရဲ့ ၁၉ ရာစု နိုးထမှုသတင်းကို အိန္ဒိယပြည်မှာ ကြားကြရတဲ့အခါ သာသနာပြုဆရာ အများအပြားက သူတို့ဒေသမှာ ဒီလိုနိုးထဖို့ ဆုတောင်းလာကြတယ်။ ရလာဒ်ကတော့ Khasi ခဆီး တောင်တန်းတွေမှာ စတင်နိုးထလာပြီး နောက်ဆုံးတော့ ရုပ်တုကိုးကွယ်မှု အဆုံးသတ်သွားတယ်။ ဒီလို တောင်တန်းသားတွေ နိုးထာလာတဲ့ သတင်းကြောင့် အိန္ဒိယပြည် Lushai လူရှိုင်းဒေသက Mizo မီဇိုး ခရစ်ယာန်တွေလည်း နိုးထမှုကို စိတ်ဝင်စားလာတယ်။ |
| The Ten Greatest Revivals Ever |
အိမ်ပြန်ရောက်တဲ့အခါ ခရစ်ယာန်တွေ စုဝေးပြီး နိုးထမှုအတွက် ညတိုင်း ဆုတောင်းကြတယ်။ ကြိုးစားဆုတောင်းပြီး တပတ်အကြာအထိ ဘာမှ ဖြစ်မလာခဲ့ဘူး။ “ဘုရားသခင်က နိုးထမှုကို မပေးဘူး” လို့ သူတို့ ထင်ကြတယ်။ အဲဒီဒေသမှာ ရုပ်တုကိုးကွယ်မှု များလို့ ဘုရားက နိုးထမှုကောင်းကြီး မပေးဘူးလို့ လွယ်လွယ် မှတ်ယူလိုက်ကြတယ်။
မီဇိုးခရစ်ယာန်တွေက သူတို့မိတ်ဆွေ၃ယောက်ကို ပြန်တော့မယ်လို့ နှုတ်ဆက်လိုက်ချိန်မှာ နိုးထမှု ဖြစ်လာတယ်။ “ပြန်၍ ကြုံတွေ့ကြရသည့်တိုင်အောင် ကိုယ်တော်သင်နှင့်အတူ ရှိပါစေသော” “God Be With You Till We Meet Again!” (အမှတ် ၃၃) သီချင်းကို နှုတ်ဆက်သီဆိုကြချိန်မှာ ဝိညာဉ်တော်က သူတို့အပေါ်မှာ မှတ်မှတ်ထင်ထင် သက်ရောက်လာတယ်။ အနီးအနားက တခြားသူတွေလည်း လာရောက်ပူးပေါင်းကြပြီး အတူဆုတောင်း၊ ချီးမွမ်း အချိန်ယူကြတယ်။ ဘုရားက ပစ်မထားပါဘူး။ နိုးထမှုဖြစ်လာတယ်။
နိုးထမှုက အနီးအနားဒေသတွေကို ချက်ချင်း ပြန့်သွားတယ်။ လူတွေ ထူးထူးခြားခြား စိတ်ဝင်စားနေတယ်။ သာသနာပြုဆရာ D. E. Jones ဒီ၊ အီး၊ ဂျုန်းက ဒီနိုးထမှုဟာ Phullen ဖူလန်ရွာကြီးမှာ ရက်ပေါင်းများစွာ ဖြစ်နေမယ်လို့ နိမိတ်ဖတ်တယ်။ နိုးထမူဖြစ်ဖို့ ဖူလန်ရွာကို ဆရာတယောက် လွှတ်လိုက်ကြတယ်။ အဲဒီဆရာ ရွာရောက်တော့ နိုးထမှုဟာ သူမရောက်ခင်ကတည်းက စ,နေပြီဆိုတာ တွေ့လိုက်ရတယ်။ ဖြစ်တဲ့အချိန်က သာသနာပြုဆရာ နိမိတ်ဖတ်လိုက်တဲ့ အချိန်နဲ့ တချိန်တည်း ဖြစ်နေတယ်။
မှဇိုးနိုးထမှုအစပိုင်းကြောင့် အသင်းသားတွေ တိုးလာတယ်။ ဆာငတ်သူတွေ ရှိလာတယ်။ အသင်းသားတွေ၊ ပတ်သက်ဆက်နွယ်သူတွေကြားမှာ အပြစ်ကို ရိပ်မိလာကြတယ်။ အသင်းတော်ကိုလည်း ကြံုရမယ့် ခက်ခဲတဲ့ကာလအတွက် ပြင်ဆင်သလို ဖြစ်လာတယ်။
မယုံကြည်သူ ရွာအကြီးအကဲက အသင်းတော်ကို အန္တရာယ်ပြုဖို့ ခြိမ်းခြောက်လာတယ်။ ခရစ်ယာန်တွေ ထိတ်လန့်ကြပြီး ဆူညံနေတဲ့လူတွေက မောင်းထုတ်လို့ တောထဲကို ညတွင်းချင်း ထွက်ပြေးကြရတယ်။ ၁၉၀၇ ညဉ်းဆဲခြင်းနောက်မှာ ရုပ်တုကိုးကွယ်သူတွေလည်း သူတို့သီချင်းတွေ၊ ပွဲနေ့တွေနဲ့ အပြိုင်နိုးထလာတယ်။ ဒီဆန့်ကျင်ပွဲတွေက တောမီးလို ပြန့်နှံ့သွားပြီး ရွာတိုင်းမှာ ဆန့်ကျင်မှုတွေ ဖြစ်လာတယ်။
ညှည်းဆဲမှုပြင်းထန်လာတော့ အသင်းတော်တွေ ယုတ်လျော့လာပြီး အသင်းတော်ဦးဆောင်သူတွေ စိတ်ဓါတ်ကျလာတယ်။ အခြေအနေ မကောင်းခင် တောင်ပေါ်မှာနေဖို့ ခက်လာတယ်။ ၁၉၁၁- ၁၂ ခုနှစ် ဆောင်းကာလမှာ ကြွက်တွေကြိုက်တဲ့ ဝါးပန်းတွေ ပွင့်လာတယ်။ ကြွက်တွေက လူတွေ သိုလှောင်ထားတဲ့ ကောက်ပံသီးနှံတွေကို ကိုက်စားပစ်တယ်။ တောင်ယာအသီးအနှံတွေကို တညထဲနဲ့ တခင်းလုံး ကုန်အောင် ဖျက်ဆီးပစ်တယ်။ ယုံကြည်သူတွေ အစားအစာ ခက်ခဲလာတယ်။ အစာငတ်လို့ အများအပြား သေကြရတယ်။ စားစရာရဖို့ တောင်ပေါ်ကနေ လွင်ပြင်ကို ဆင်းရှာလာကြတယ်။
သာသနာပြုဆရာတွေက ကူဖို့ကြိုးစားကြတယ်။ အထောက်အပံ့ရဖို့ အင်္ဂလန်၊ ဝေလပြည်မှာ ကောက်ခံပြီး မီဇိုးအသင်းတော်အားဖြင့် ပေးဝေကြတယ်။ ညှည်းဆဲတာခံခဲ့ရပေမယ့် မီဇိုးခရစ်ယာန်တွေက ဆာလောင်မွတ်သိပ်နေတဲ့ မယုံကြည်သူတွေကိုလည်း အငြိုးမထားဘဲ အစားအစာ ပေးဝေကြတယ်။ ဒုက္ခထဲမှာ ဒီလိုကြင်နာခဲ့လို့ ရုပ်တုကိုးကွယ်သူတွေရဲ့ ဆန့်ကျင်မှုတွေ အဆုံးသတ်သွားတော့တယ်။ ဧဝံဂေလိကို အသစ်တဖတ် စိတ်ဝင်စားလာပြန်တယ်။
၁၉၁၃ မှာ နိုးထမှုပြန်စလာတယ်။ မီဇိုးအသင်းတော်က ဧဝံဂေလိပြန်လုပ်လာနိုင်တယ်။ နောက် ၆ နှစ်အကြာမှာ ပိုကြီးမားတဲ့ နိုးထမှုဖြစ်လာပြီး၊ ဒေသတခုလုံး ပြန့်ပြီး Tipperah and Manipur တိပရပြည်နယ်နဲ့ မဏိပူးပြည်နယ်အထိ ပြန့်သွားပါတယ်။
၂၀ ရာစုအကုန်မှာ မီဇိုရမ် (ယခင်အခေါ် လူရှိုင်း) ပြည်နယ်ဟာ အိန္ဒိယမှာ အကြီးဆုံး ခရစ်ယာန်ပြည်နယ် ဖြစ်လာတယ်။ ဆင်းရဲပေမယ့်လည်း ဧဝံဂေလိမှာ စိတ်အားအကြီးဆုံး ပြည်နယ်ဖြစ်တယ်။ လွန်ခဲ့တဲ့နှစ်ပေါင်း ၁၀၀ လောက်က သာသနာပြုဆရာတွေ ရောက်လာဖူးတဲ့ ပြည်နယ်ဟာ အခုတော့ သာသနာပြုဆရာ ရာနဲ့ချီပြီး အိန္ဒိယနဲ့ အနီးအနား အာရှတိုက်ကို စေလွှတ်လာနိုင်တယ်။ မီဇိုးနိုးထမှုအကြောင်းကို လေ့လာသူတယောက်က “အဲဒီတောင်ပေါ်သားတွေရဲ့ စစ်မှန်တဲ့ ပုံသက်သေဟာ ခေတ်နောက်ကျနေတဲ့ လူတွေကို ပြောင်းလဲစေတဲ့ ဧဝံဂေလိတရားရဲ့တန်ခိုးပဲ ဖြစ်တယ်။” လို့ မှတ်ချက်ချပါတယ်။
Translated by Salai Htein Win Ei
