(Chapter 4 from Dr. Hyle's excellent book, Blue Denim and Lace)
ဂျူးလူမျိုးတွေမှာ သန့်ရှင်းတဲ့နေ့တွေ၊ ကာလတွေ၊ ပွဲနေ့တွေ ရှိတယ်။ ကောလောသဲ ၂: ၁၄-၁၇ မှာတော့ ဒါတွေအားလုံး ကားတိုင်မှာ ရိုက်ထားလိုက်ပြီ။ " ထို့ကြောင့် စားသောက်ခြင်းအမှု၊ ပွဲနေ့၊ လဆန်းနေ့၊ ဥပုဒ်နေ့တို့ကို စောင့်ခြင်းအမှုတွင် သင်တို့ကို အဘယ်သူမျှ မစစ်ကြော မစီရင်စေနှင့်။ ထိုအရာတို့သည် နောက်ဖြစ်လတံ့သောအရာတို့၏ အရိပ်ဖြစ်ကြ၏။ "
ရှင်ပေါလုက ဂလာတိလူတွေကို ပညတ်တရား legalism သမား တွေ ဖြစ်မှာစိုးတယ်။ ခရစ်တော်၌ဆိုရင် နေ့တိုင်းဟာ ဥပုဒ်၊ နေ့တိုင်း သန့်ရှင်းတယ်လို့ ပြောရတယ်။
ဂျူးလူမျိုးတွေမှာ သန့်ရှင်းတဲ့နေရာ အရပ်တွေလည်းရှိတယ်။ အသန့်ရှင်းဆုံးအရပ်ဆိုတာလည်း ရှိတယ်။ ယာကုပ်ရေတွင်းမှာတွေ့တဲ့ အမျိုးသမီးကို ပြောရာမှာ " ဘုရားသခင်ကို ကိုးကွယ်သော သူတို့သည် နံဝိညာဉ်နှင့်၄င်း၊ သစ္စာနှင့်၄င်း ကိုးကွယ်ရမည် " ( ယော ၄:၂၃ ) အဲဒီတော့ သန့်ရှင်းရာ အရပ်ဆိုတာ မရှိတော့ဘူး။ သန့်ရှင်းတဲ့ တော်စပ်မှု sacred relationships တွေပဲ ရှိတော့တယ်။
သန့်ရှင်းရာ အရပ်ဆိုတာ မရှိတော့ဘူး။ ကိုယ် နှစ်သက်တဲ့အရပ်ပဲရှိတယ်။ သန့်ရှင်းရာ နေ့ရက််ဆိုတာ မရှိတော့ဘူး။ ကိုယ်နှစ်သက်တဲ့ နေ့စွဲတွေပဲရှိတယ်။ ဒီလိုဖြစ်စေတာက တော်စပ်၊ ပတ်သက်မှုကြောင့်ပဲ။
၁။ နောင်မှာ ဘယ်လို ခံစားရမလဲ စဉ်းစားကြည့်ပါ။ နောင်မှာ အဖိုးတန်မယ်ဆိုရင် အခုလည်း တန်ဖိုးထားပါ။ လူ့သဘာဝမှာ ဆိုးတာက သေမှ၊ လွန်မှ တန်ဖိုးထား၊ တမ်းတတတ်ကြတာပဲ။ အတူနေတုန်းမှာ တန်ဖိုးထားတတ်ပါ။
၂။ အခု အသုံးဝင်တာတွေဟာ နောင်မှာ ဘာမှ အသုံးမရ ဖြစ်တတ်တယ်။ Everything is temporary. ဘာမှ မမြဲဘူး။ အဲဒီတော့ အသုံးဝင်တာလည်း အသုံးမဝင်သလို၊ နောင် အသုံးမဝင်မယ့် အရာလည်း အခု အသုံးမဝင်လို သဘောထားဖို့ပါပဲ။ အဖြစ်အပျက်ကလေးတခုကို ပြန်တမ်းတရတာက နေရာတွေ၊ အချိန်တွေကြောင့် မဟုတ်ပဲ၊ ပါဝင်ခဲ့တဲ့ လူကြောင့်သာ ဖြစ်တယ်။
၃။ တနေရာမှာ အတူနေပါ။ အတူနေတာ ပျော်စရာ ကောင်းတယ်။ ရင်းနှီးလာမယ်။ အတူစား၊ အတူသွား၊ အတူဆုတောင်းသူတွေရှိတယ်။ စားနေကြ နေရာ၊ စားနေကြ အချိန်ဆို ပို စိတ်စွဲလာတတ်တယ်။ Man is a creature of habits. လူမှာ အကျင့်ပဲ။ ကောင်းတဲ့ အလေ့အထကလေးတွေကိုတော့ နောင်အမှတ်ရစရာ အဖြစ်သာမက အခုကတည်းက တန်ဖိုးထားတတ်ဖို့ လိုတယ်။
၄။ လက်ရှိ ခင်မင်မှုကို တိုင်းတာပါ။ ဆိုးတာတခုက မတိုင်းတာခင် အပျက် စောင့်တတ်ကြတာပဲ။ ကောင်းတုန်း တိုင်းတာပါ။ မှားမှ၊ လွဲမှ နှမြောဖို့ စောင့်မနေပါနဲ့။ သေခြင်းက သန့်ရှင်းစေတာ မဟုတ်ဘူး။ ရှင်ခြင်းကသာ သန့်ရှင်းစေတာပါ။ ကောင်းတာလေးတွေက သန့်ရှင်းစေတာပါ။ ကိုယ့်အလုပ်ရှင်က သဘောကောင်းရင် အခု သိပါ။ သူမရှိတော့တဲ့ အထိ စောင့်မနေနဲ့။ အိမ်ထောင်ဖက်ကောင်းရင်လည်း အခု သိတော့။ သေမှ သိဖို့ စောင့်မနေနဲ့။
၅။ ပေးသင့်တဲ့ လက်ဆောင်ကို ပေးပါ။ လက်ဆောင်ဟာ အဆောင်တမျိုး Shrine ပဲ။ ချစ်ခင်သူကို ပို သတိရစေသလို၊ ဆုတောင်းပေးဖို့လည်း သတိရစေတယ်။
၆။ အချိန်သတ်မှတ်ထားရင် သန့်ရှင်းတဲ့ အချိန်တွေ ဖြစ်လာတတ်တယ်။ အချိန်မှန်မှန် ပေးတတ်သူမှာ သတိရစရာတွေ ဖြစ်လာမယ်။
၇။ သွားနေကြ လမ်းကြောင်းဟာ သန့်ရှင်းတဲ့နေရာ ဖြစ်လာစေတယ်။ ကျောင်းသွားနေကြလမ်း၊ အလုပ်သွားနေကြလမ်းတွေဟာ စိတ်စွဲစရာ ဖြစ်လာတတ်တယ်။
၈။ ရင်းရင်းနှီးနှီး နေပါ။ ငယ်ငယ်က စာအုပ်တအုပ် ဖတ်ဖူးတယ်။ အသေးစိတ်တော့ မမှတ်မိတော့ဘူး။ အဲဒီစာအုပ်ဖတ် မိတော့ ပေါင်းဖေါ် မိတ်ဆွေဖွဲ့ရမှာ မကြောက်တော့ဘူး။ စိတ်အားမငယ်တော့ဘူး။ မိတ်ဆွေတွေဟာ သီးသန့် တန်ဖိုးထားစရာ သန့်ရှင်းရာတွေ ဖြစ်လာတယ်။
သန့်ရှင်းရာ အရပ်ဆိုတာ မရှိတော့ဘူး။ သန့်ရှင်းရာ နေ့ရက််ဆိုတာ မရှိတော့ဘူး။ ပတ်သက်မှုကြောင့်သာ ဖြစ်ရတော့တယ်။ အဖိုးတန် လေးနက်တဲ့ တော်စပ်မှုတွေ ဖြစ်လာနိုင်တယ်။ လက်ဆောင်တွေကလည်း အဆောင် Shrine တွေ ဖြစ်လာနိုင်တယ်။ နေရာတိုင်းဟာ သန့်ရှင်းတဲ့ ဘုရားကျောင်း၊ အချိန်တိုင်းဟာ သန့်ရှင်းတဲ့ ဥပုဒ်နေ့ ဖြစ်လာနိုင်ပြီ။
No comments:
Post a Comment