Wednesday, June 23, 2010

The importance of little things by Dr. Jack Hyles သေးငယ်တဲ့အရာတွေရဲ့ အရေးပါပုံ

THE IMPORTANCE OF LITTLE THINGS

သေးငယ်တဲ့အရာတွေရဲ့ အရေးပါမှု    

(Chapter 3 from Dr. Hyle's excellent book, Blue Denim and Lace)


သေးငယ်တဲ့အရာတွေဟာ အရေးပါနေတာကို ကျမ်းစာထဲမှာ တွေ့ရတယ်။ မုဆိုးမရဲ့ နဲပါးတဲ့ အလှူငွေ၊ သခင်ယေရှုရဲ့ ပထမဦးဆုံးပြတဲ့ နိမိတ်လက္ခဏာထဲက ရေထည့်တဲ့ အိုးတွေ၊ ရှန်ဂါရဲ့ နွားမောင်းတဲ့ တုတ်၊ မောရှေရဲ့ တောင်ဝှေး - - - -  စသည်ဖြင့် - - - -

အောင်မြင်မှုနဲ့ အရှုံးတို့ရဲ့ကြားက အဓိက ကွာခြားချက်ကြီးတခုကတော့ သေးငယ်တဲ့ အရာတွေ အပေါ်မှာ ထားတဲ့ အလေးထားမှုပါပဲ။ အရည်အချင်းတူပါလျက်နဲ့ အောင်မြင်မှုမတူတတ်ကြတဲ့ အကြောင်းရင်း တချက်ရှိတယ်။ အရည်အချင်းရှိသူထက် မရှိသူက ပိုအောင်မြင်တတ်တာလည်း ခဏခဏပါပဲ။

အောင်မြင်သူတယောက်ကို ဘက်စုံတော်တဲ့သူလို့ ပြောတတ်ကြတယ်။ သူလည်း အသေးအမွှားတွေမှာ အလေးထားလွန်းလို့ ဝေဖန်ခံရဦးမှာပဲ။  ဒါပေမယ့် မအောင်မြင်သေးရင်၊ အောင်မြင်တဲ့သူရဲ့ နည်းကို လေ့လာသင့်ပါတယ်။ ကိုယ်နဲ့မတူလို့ ဝေဖန်တာမျိုး မဟုတ်ဘဲ၊ နည်းစနစ်ကို ဆန်းစစ်တာ ဖြစ်ရမယ်။ တယောက်နဲ့တယောက် မတူတာက အစကတည်းက မတူကြလို့ပါ။ မတူတာလေးတွေက လူကို ထူးခြားစေတာပါ။ ဝေဖန်မယ့်အစား အတုယူလိုက်တာက ပိုကောင်းပါတယ်။

၁။ ထူးမြတ်ဖို့အတွက် အသေးအမွှားတွေလုပ်ရတယ်။ 

လူတွေက ကြီးမားတာပဲ လုပ်ချင်တယ်။ စိန်ခေါ်နေတဲ့ အရာတွေပေါ့။  လူတွေ မတူရတာက အသေးအမွှားတွေကို ဂရုစိုက်ပုံ မတူလို့ပါ။ အောင်မြင်တဲ့သူတွေကို သေသေချာချာ လေ့လာကြည့်တော့ အသေးအမွှားကို အလေးထားကြတယ်။ အရေးမကြီးတာတွေကို အလေးထားတယ်။ ဘာမဆို အရေးကြီးနေတယ်။ "ပင်လယ် သမုဒ္ဒရာနဲ့ ကုန်းမြေတွေဆိုတာ မိုးရေစက်တွေ၊ သဲပွင့်တွေနဲ့ ဖြစ်တည်နေရတာကို " သိထားကြတယ်။

၂။ အသေးအမွှားကို အလေးမထားသူတွေက အလေးထားသူတွေကို နားလည်လွဲကြတယ်။ 

" ပိုလွန်းတယ်၊ ကြိုးစားလွန်းတယ် " ဆိုတယ်။ အချိန်တိကျတာ၊ သပ်ရပ်တာ၊ စေ့စပ်တာတွေ အတွက်ပေါ့။ သူ့အတွက်က အသေးအမွှားရယ်လို့ မရှိတော့ လူတွေ နားလည်လွဲတတ်ကြတာပေါ့။

၃။ ကြီးမားတာတွေဟာ သေးငယ်တယ်။ 

အခုခေတ်မှာ သိလာကြပြီ။ အားအပြင်းဆုံးအရာဟာ အသေးငယ်ဆုံးအရာတွေကို ခွဲစိတ်ထားတာပါ။ အက်တမ်ကို ခွဲထုတ်လိုက်တော့ အားအပြင်းဆုံး ပေါက်ကွဲလာနိုင်တယ်။ အဲဒီတော့ အားဟာ ကြီးမားတဲ့အရာမှာ ရှိတာမဟုတ်ဘူး။ အသေးအမွှားမှာ ရှိနေတယ်။ ပြင်းအားဟာ အသေးအမွှားကို ဂရုစိုက်သူမှာ ရှိနေတယ်။ လုပ်ထိုက်တဲ့အရာ မှန်သမျှကို အကောင်းဆုံး လုပ်ရမယ်။

၄။ အသေးအမွှားကို ကောင်းကောင်းလုပ်ရင်၊ ကြီးမားတာကိုလည်း ကောင်းကောင်းလုပ်မှာပဲ။ တရားဟောရင် နောက်တန်းက ကြားရမှ၊ ရှေ့တန်းကလည်း ကြားရမယ်။

၅။ သေးငယ်တဲ့အရာတွေဟာ ကြီးမားတာတွေ ဖြစ်လာတတ်တယ်။ 

လူတယောက်က ပြောဖူးတယ်။ " သတင်းစာပို့တဲ့ ကလေးကိုလည်း ကောင်းကောင်းမွန်မွန် ဆက်ဆံနော်၊ တနေ့ သူဘဏ်မှာ ပိုက်ဆံချေးဖို့ ကြိုးစားရင် ကြိုးစားနေရဦးမယ်။ " တဲ့။ တခြားတယောက်ကလည်း ပြောတယ်။ " ခြံထဲမှာ ကစားနေတဲ့ ကလေးကိုလည်း ကြင်နာပါ၊ တနေ့ သူ့တရားရုံးမှာ အစစ်ခံချင် ခံနေရဦးမယ် " လို့ ဆိုတယ်။ အကောင်းဆုံးကတော့ နိမ့်ကျသူတွေကို ကောင်းကောင်းမွန်မွန် ဆက်ဆံ၊ အသေးအမွှားလည်း ကောင်းကောင်းလုပ်၊ လူနဲနဲကိုလည်း ကောင်းကောင်းဟော၊ အသေးအမွှားအလုပ်ကိုလည်း ကောင်းကောင်း ပြင်ဆင််ရင် ကြီးမြတ်သူတယောက် ဖြစ်လာမှာ သေချာတယ်။ သေးငယ်တဲ့အရာတွေဟာ ကြီးမားလာတတ်ပြီး၊ ကြီးမားတာတွေက သေးငယ်သွားတတ်တာကို မမေ့ပါနဲ့။ ဒါကို ခွဲခြားတတ်ဖို့ မလွယ်ဘူး။

၆။ အလုပ်ကို အရွယ်အစားနဲ့ မတိုင်းရဘူး။ အမှန်အတိုင်းပဲတိုင်းရတယ်။ 

လုပ်ငန်းရှင်ကြီးတယောက် တံမြက်စည်းလှည်းနေတာ တွေ့ရဖူးတယ်။ ဒါကြောင့် ကြီးမြတ်တာပဲ။ အသေးအမွှားမလုပ်ချင်ရင် ကြီးမားတာတွေ မတွေ့ရတတ်ဘူး။ မလုပ်တတ်ဘူး။ ပညာမရဘူး၊ ဇွဲမရှိဘူး။ ကိုယ်နဲ့ မတန်ဘူးထင်ရင်လည်း လုပ်ပါ။ အလုပ်က မကြီးမြတ်ပေမယ့် လုပ်နည်းက ကြီးမြတ်နိုင်တယ်။ လုပ်ပုံကိုကြည့်ပြီး၊ ဒီထက်ပိုကြီးမြတ်တာတွေနဲ့ ထိုက်တန်တယ်လို့ သူတပါး မြင်လာစေနိုင်တယ်။ အောင်မြင်မယ့် နည်းစနစ်တွေလည်း သင်ယူပြီးသား ဖြစ်နေနိုင်တာပေါ့။

၇။ အသေးအမွှားတွေကို အမြဲစစ်ဆေးတဲ့ အကျင့်လုပ်ပါ။ 

ငွေကို အားမကိုးနဲ့။ ကြီးမားတာတွေကို အလိုလို အမှတ်ရနေမယ်။ အသေးအမွှားတွေကိုတော့ သတိထားတတ်မှ ရမယ်။ ဖြစ်နိုင်ရင် ချက်ချင်း လုပ်ပါ။ အသေးအမွှားတွေကို သတိမထားတတ်လို့ ဒုက္ခရောက်ရတတ်တယ်။ အိမ်တွေကို ပျက်စမှာ မပြင်လို့ စျေးကျရတယ်။ ကားတွေလည်း ပျက်စမှာ မပြင်တော့ စျေးကျတတ်တယ်။

၈။ အသေးအမွှားတွေကို လုပ်ဆောင်ခြင်းဟာ ခရစ်တော်နဲ့ တူစေတယ်။ 

ခရစ်တော်က အသင်းတော်ကြီးကို ဦးဆောင်ခဲ့တာ မဟုတ်ဘူး။ သမ္မတတို့၊ ဝန်ကြီးတို့၊ မြိုတော်ဝန်တို့လည်း မဖြစ်ခဲ့ဘူး။ ကလေးငယ်တွေအတွက် အချိန်ပေးခဲ့တယ်။ ပုံဥပမာကလေးတွေ ပြောပြတယ်။ ပန်းပွင့်တွေ၊ ငှက်တွေ၊ ဥယျာဉ်ရှင်၊ အလုပ်သမား၊ ပျောက်တဲ့ ဒင်္ဂါးတပြား၊ အိမ်ပြေးကလေးတယောက်အကြောင်းတွေကို ပြောပြတယ်။ ဘုရားသခင်က ငှက်ကလေးတကောင်ကျသွားတာလည်း မှတ်ထားတယ်။ တောနှင်းပန်းကိုလည်း အလှဆင်ထားတယ်။ ခေါင်းပေါ်က ဆံပင်တွေကိုလည်း စိတ်ဝင်စားတယ်။

၉။  အသေးအမွှားတွေကို အလေးမထားရင် အတွေ့အကြုံမှာ စကားပြောလာမယ်။  

တိုးတက်ချင်တဲ့လူဟာ ကိုယ်တော်တာ၊ ကိုယ်ညံ့တာတွေ သိရမယ်။ ကြီးမားတာတွေကို လုပ်ပြီးရင် ပြီးပြီလို့ ထင်တတ်တယ်။ အနာဂတ်အောင်မြင်မှုဆိုတာ အခု လက်ရှိဘဝကို စိတ်ကြေနပ်မှု အပေါ်မှာ တည်တယ်။ အဲဒီတော့ အသေးအမွှားတွေကို မလုပ်မိရင် မပျော်တော့ဘူးပေါ့။ အလုပ်မှန်သမျှ အရေးကြီးတယ်၊ နေ့တိုင်းဟာ အရေးကြီးတယ်၊ တရားဒေသနာတိုင်းဟာလည်း အရေးကြီးတယ်လို့ မှတ်ရမယ်။ Every job is a big job. Every day is a big day. Every sermon is a big sermon.

ကျွန်တော် ကျမ်းစာကျောင်းတက်တုန်းက တပတ်တာ အစီရင်ခံစာကို တနင်္လာနေ့တိုင်း တင်ရတယ်။ ကျွန်တော်က " Dr. Bruce , ပြီးခဲ့တဲ့ စနေ၊ တနင်္ဂနွေမှာ အတော် အကျိုးရှိတယ်။ တောက အသင်းတော်သေးသေးလေးမှာ သင်းအုပ်လုပ်ရတယ်။ - - - - -  " လို့ ပြောတော့ ...

Dr. Bruce က စကားဖြတ်ပြီး၊ " ထိုင်တော့ Mr. Hyles " တဲ့။ အစက ဘာလို့ ထိုင်ခိုင်းသလဲဆိုတာ နားမလည်ဘူး။ တခြားသူတွေ ပြောတော့ သူမကြိုက်တာ မတွေ့ရဘူး။ Dr. Bruce ကို လက်မြှောက်ပြပြီး မေးမိတယ်။ " Dr. Bruce ကျွန်တော် ဘာအမှားပြောမိလို့လဲ " - - -

Dr. Bruce ရဲ့ အဖြေကို ဘယ်တော့မှ မေ့မှာ မဟုတ်တော့ဘူး။ "တောက အသင်းတော် သေးသေးလေးလို့ ပြောတယ် မဟုတ်လား။ အသင်းတော် သေးသေးလေးရယ်လို့ မရှိဘူး။" ဒါနဲ့ မတ်တပ်ရပ်ပြီး "  အစီရင်ခံစာ ပြန်တင်ချင်ပါတယ်။ မနေ့က အသင်းသား ၁၉ ယောက်၊ တပတ်လစာ ခုနှစ်ဒေါ်လာခွဲနဲ့ အသင်းတော် အကြီးကြီးမှာ သင်းအုပ်လုပ်ရပါတယ်၊ "

တတန်းလုံး ဝါးတနဲ ရီကြတယ်။ ဒါပေမယ့် မမေ့နိုင်စရာ သင်ခန်းစာတခု ကျွန်တော်ရသွားပြီ။ အသင်းတော် သေးသေးလေးရယ် လို့ မရှိဘူး။ တရားဟောဆရာ သေးသေးလေးရယ် လို့ မရှိဘူး။ လူ သေးသေးလေးရယ် လို့ မရှိဘူး။ အလုပ် သေးသေးလေးရယ် လို့ မရှိဘူး။             ။

No comments:

Post a Comment